Netwerk versterkend werken, samenwerken met informele zorg, het betrekken van de doelgroep, zelf- en samenredzaamheid stimuleren, vrijwilligers aansturen, het zijn allemaal veel gehoorde opdrachten voor sociale professionals. Maar hoe doe je dat? En vooral hoe ervaren sociale professionals deze opdracht?

In deze kennissessie werden onderzoeksresultaten gepresenteerd over hoe sociale professionals hun opdracht om met informele zorg en ondersteuning samen te werken ervaren. 
Marianne Potting verkende met de aanwezigen de praktische, organisatorische en morele vragen en dilemma’s die met deze opdracht gepaard gaan. Daarna kwam de cirkel rondom de cliënt/burger aan bod en ging ze dieper in op de inzet van vrijwilligers en de ondersteuning van vrijwilligers.

Ten aanzien van een samenwerking tussen professionele en informele zorg wordt het steeds belangrijker dat professionals vrijwilligers aansturen en die vrijwilligers moeten ook weer familie en/of een buurtnetwerk kunnen aansturen. Daarnaast zijn professionals een vangnet voor burgerinitiatieven geworden. Vrijwilligers worden op steeds meer plekken in de ondersteuning rondom de cliënt/burger ingezet.

Waar lopen professionals nu tegen aan bij de samenwerking met informele zorg? En willen professionals samenwerken met informele zorg? Interessante vragen die voldoende gespreksstof bleken.

Aan de hand van onderstaande stellingen kwam vervolgens het gesprek tussen de deelnemers goed op gang:

• Samenwerking en aansturen van informele ondersteuning vereist opleiding en training.
• Welke rollen spelen (machts)verschillen in de samenwerking met informele ondersteuners?
• Informele zorg en ondersteuning, zijn we als organisaties toekomstproof?

De deelnemers waren enthousiast over de kennissessie. Ze herkenden veel voorbeelden die aan de orde kwamen en zien de benodigde samenwerking ook als uitdagend. Enkele ervaringen en uitspraken zijn:

• Vrijwilligerswerk is niet vrijblijvend.
• Mantelzorgers worden vaak wel geïnformeerd omtrent burger. Vrijwilligers daarentegen niet. Tevens krijgen vrijwilligers vaak geen of weinig waardering.
• De vrijwilliger heeft maatwerk, waardering, samenwerking en betrokkenheid nodig! Dit dient voort te komen uit de samenwerking met de professional.
• De manier van aansturen van vrijwilligers is nauwelijks veranderd. Maar het werk (en de hoeveelheid) dat vrijwilligers krijgen, is wel veranderd. Een kloof die we samen moeten overbruggen.

Van Henrike Rutten, senior consulent bij MEE Zuid-Limburg, ontvingen we de volgende reactie:
"Een boeiende bijeenkomst waarin in sneltreinvaart de huidige ontwikkelingen op het gebied van (in)formele zorg aan bod kwamen en met interessante discussies. Daarbij heeft me het meest aan het denken gezet de vraag: Hoe toekomstbestendig is onze organisatie/onze werkwijze? Ik realiseer me dat we allemaal heel hard werken om onze huidige opdracht in goede banen te leiden, maar er komt een nog veel grotere uitdaging aan. Hoe gaan we dat samen aanpakken? Ik begin klein en ga dit eens binnen mijn eigen organisatie vragen. Maar de kennissessie smaakte naar meer, een vervolgsessie? Wie doet mee?"

Dit jaar vinden er nog een drietal kennissessies plaats. Heeft u interesse om bij een of meer sessies aanwezig te zijn. Bekijk dan het programma.